Leestijd: 4 minuten
BTW-nummer verplicht op website vermelden?
Eerder schreef NORD een korte blog over het wisselende standpunt van de belastingdienst over de verplichting voor bedrijven om hun BTW-nummers online te vermelden. In een nieuwsbericht van begin augustus werd dit door de belastingdienst ontkend, terwijl eind augustus de belastingdienst op het eerdere nieuwsbericht terugkwam en simpelweg stelde dat het verplicht was. Beide nieuwsberichten zijn inmiddels verwijderd. Een iets meer genuanceerd standpunt staat nu verwoord op de website van de belastingdienst.
Regels uit de Europese Dienstenrichtlijn
Zoals de belastingdienst terecht stelt zijn er meerdere Europese richtlijnen van toepassing die informatieplichten voor bedrijven inhouden. De richtlijn waaraan de belastingdient in dit kader de meeste aandacht schenkt is de Europese Dienstenrichtlijn. Deze richtlijn uit 2006 heeft ervoor gezorgd dat eind 2009 nieuwe regels in de Nederlandse wet zijn opgenomen, waaronder artikelen 6:230a t/m 6:230f Burgerlijk Wetboek. Uit deze regels volgt dat de “dienstverrichter” zijn BTW-nummer moet vermelden, maar dat de dienstverrichter keuze heeft in de wijze waarop (artikel 6:230c Burgerlijk Wetboek). Hoewel hier enige keuzeruimte wordt gelaten, zijn de alternatieven minder praktisch en omslachtiger dan een eenvoudige vermelding op de website.
Regels uit de Europese richtlijn inzake elektronische handel
De belastingdienst lijkt echter voorbij te gaan aan de verplichting uit de Europese richtlijn inzake elektronische handel (e-commerce richtlijn). Deze richtlijn uit 2000 heeft tot onder meer invoering van artikel 3:15d Burgerlijk Wetboek geleid. Hieruit volgt dat iedere ondernemer die “een dienst van de informatiemaatschappij verleent” zijn BTW-identificatienummer online moeten publiceren en dat hierin géén keuze wordt gelaten voor de betreffende ondernemers. Hetzelfde wetsartikel geeft de definitie van “een dienst van de informatiemaatschappij”:
Onder dienst van de informatiemaatschappij wordt verstaan elke dienst die gewoonlijk tegen vergoeding, langs elektronische weg, op afstand en op individueel verzoek van de afnemer van de dienst wordt verricht zonder dat partijen gelijktijdig op dezelfde plaats aanwezig zijn.
Maar bij de interpretatie hiervan geldt dat het een ruim begrip is en ook het verstrekken van informatie zonder betaling (ook via een blog!) zou hieronder kunnen vallen. De Memorie van Toelichting zegt hierover onder meer het volgende:
Ook activiteiten waarvoor de afnemer niet betaalt, zoals het gratis aanbieden van on-line informatie of het ter beschikking stellen van zoekfaciliteiten op het internet, vallen onder het bereik van de richtlijn indien het gaat om aktiviteiten waarvoor doorgaans wordt betaald of die anderszins een zekere waarde in het economisch verkeer vertegenwoordigen.
Kortom, een onderneming met een website valt al snel onder de verplichting om het BTW-nummer te vermelden op de website. Het hoeft dus niet te gaan om een webshop. Ook gratis informatieverschaffing die “een zekere waarde” vertegenwoordigt is “een dienst van de informatiemaatschappij”. Een website die echter uitsluitend “waardeloze” informatie bevat valt niet onder deze regel. Maar welke onderneming profileert zich tegenwoordig daar graag mee?
Conclusie
Vergeet de nuance en keuzeruimte waar de belastingdienst het over heeft en vermeld gewoon uw BTW-nummer op uw website. Dan weet u zeker dat u geen regels overtreedt en voorkomt u mogelijke discussies met de controleurs van de belastingdienst of de FIOD-ECD.