Leestijd: 5 minuten

Stel, u brengt sinds enkele maanden een goedlopend softwareproduct uit voor de zakelijke markt. Het is een doorslaand succes. Plotseling ontvangt u een brief van de advocaat van uw concurrent, die u verbiedt uw softwareproduct nog langer aan te bieden wegens “vermeende auteursrechtinbreuk” op de rechten van uw concurrent. U weet echter zeker dat uw product al veel langer op de markt beschikbaar is en dat van inbreuk dus geen sprake kan zijn. Maar hoe bewijst u zoiets? Had u nu maar een i-DEPOT geregeld, dan was dat bewijs snel geleverd.

Met de inwerkingtreding van het Protocol van 22 juni 2010 tot wijziging van het Benelux-Verdrag inzake Intellectuele Eigendom op 1 oktober 2013 heeft het i-DEPOT een wettelijke verankering gekregen. Het i-DEPOT, dat in de praktijk overigens al sinds 1998 bestaat, biedt de mogelijkheid om documenten bij het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom (BBIE) in bewaring te geven. Dat is dezelfde organisatie waar ook merk- en modelrechten kunnen worden aangevraagd.

Vanaf het moment dat het BBIE documenten ten behoeve van het i-DEPOT ontvangt, zet het Bureau een stempel met datum van ontvangst op de betreffende stukken. Het doel hiervan is de indiener een wettelijk bewijsmiddel in handen te geven waarmee kan worden aangetoond dat hij of zij op de betreffende datum bepaalde documenten in bewaring heeft gegeven. Maar let op, het verschaffen van enig bewijsmiddel is ook het enige waar het i-DEPOT toe leidt. Het i-DEPOT kan op zichzelf geen intellectueel eigendomsrecht creëren.

 

Voordelen van het i-DEPOT

Hoewel een i-DEPOT belangrijke voordelen kan opleveren, moet het belang van het i-DEPOT ook weer zeker niet overschat worden. Zoals hiervoor al werd aangegeven kan aan i-DEPOT geen exclusieve rechten worden ontleend. Waar het belang van het i-DEPOT zich wél doet gevoelen, schuilt voornamelijk in het bieden van een oplossing voor bewijsmoeilijkheden die kunnen ontstaan bij intellectuele eigendomsrechten die zonder vormvereisten tot stand komen, zoals bij het auteursrecht. Zo kan het i-DEPOT het bewijs vormen dat men niet aan het auteursrecht van een ander heeft ontleend en dus geen inbreuk op het auteursrecht van een ander heeft gemaakt. Omdat software meestal auteursrechtelijk beschermd is, kan een i-DEPOT van een softwareproduct het bewijs opleveren dat de indiener op de datum van ontvangst door het BBIE dat softwareproduct ter deponering heeft aangeboden.

Onder bepaalde omstandigheden kan het ook nuttig zijn om bedrijfsgeheimen bij het BBIE in bewaring te brengen. Daarbij hoeft u zich geen zorgen te maken dat uw bedrijfsgeheim op straat komt te liggen. Het BBIE behandelt gedeponeerde stukken altijd met de grootst mogelijke vertrouwelijkheid. Uw ingediende stukken worden altijd geheim gehouden. Enkel op verzoek van de indiener zal het BBIE (een kopie van) het opgevraagde bewijs verstrekken.

Hoewel de bewijskracht van een i-DEPOT waarschijnlijk minder is dan die van een notariële akte, mag verwacht worden dat een rechter in een procedure – gelet op de wettelijke waarborgen – voor waarheid aanneemt dat het betreffende document op de vastgelegde datum aan het BBIE is aangeboden.

 

Goed(koop) alternatief voor de notaris

Vóór 1 januari 2013 was er een veel goedkopere oplossing voorhanden om een dergelijk bewijsmiddel in handen te krijgen, namelijk door het betreffende document als onderhandse akte te laten registreren bij de Belastingdienst. Vanaf 1 januari 2013 registreert de Belastingdienst enkel nog documenten waarvan de registratie wettelijk is voorgeschreven. Dat is niet het geval bij de documenten die het onderwerp van deze blog zijn. Met het wegvallen van de mogelijkheid om documenten bij de Belastingdienst te registreren, wat overigens gratis was, vormt het i-DEPOT een reëel alternatief voor de (veel duurdere) notaris.

Heeft u vragen over het i-DEPOT of denkt u dat het i-DEPOT misschien iets voor uw onderneming kan betekenen, neemt u dan gerust contact op met de specialisten van NORD. Zij zijn altijd bereid om met u mee te denken.

Geplaatst op 19 januari 2016 door Gertjan van den Hout